Vega tapa
Hebben jullie ook wel eens zo’n lekker rustig weekend. Je weet wel, zo’n weekend waar de uren rustig voort kabbelen en de dagen zonder al te veel inspanningen voorbij gaan.
Ik vind dat af en toe best lekker. Niet te vaak, want dan is het ook niet meer speciaal.
De Italianen hebben er zelfs een heuse term voor. La dolce far niente. Oftewel: de kunst van het nietsdoen.
Is voor hen denk ik ook geen overbodige luxe aangezien ze de meeste tijd heetgebakerd en met veel handgebaren door het leven gaan.
Hoe vaak doe jij nu eigenlijk helemaal niets?
Zit jij wel eens op de bank zonder boek, Netflix of spelcomputer? Gewoon eens mijmerend voor je uit starend?
Ik vrees dat ik de eerste ben die hierop nee moet beantwoorden.
Rustig op de bank is prima. Maar dan wel met boek, tijdschrift of een leuke film.
Ik ga het toch eens proberen. Mind on zero en zitten maar daar op die bank.
Wacht…Nee, niet uitstellen nu. Ik ga het as we speak NU doen.
…………………………………
…………………………………
…………………………………
Pfff, dit valt niet mee, ik bleef maar denken aan dit tapas recept dat ik met jullie wil delen.
Jammer dan, dan maar geen dolce far niente. Ik ben denk ik voor het totale nietsdoen niet in de wieg gelegd.
Bij deze dus dit heerlijke vegetarische bijgerecht. Lekker als onderdeel van een uitgebreide tapas maaltijd.
- 400 gram spinazie
- 1 el pijnboompitten
- 1 rode ui, gesnipperd
- 1 teen knoflook, fijngehakt
- 1 tl kaneelpoeder
- Peper
- Zout
- Olijfolie
- Rooster de pijnboompitten zonder olie in een grote diepe pan of wok
- Haal ze eruit en leg apart
- Verhit in dezelfde pan een scheut olijfolie
- Fruit de ui en de knoflook even aan en voeg dan al omscheppend de spinazie in delen toe totdat alle spinazie geslonken is
- Breng op smaak met de kaneel en peper en zout naar eigen smaak
- Voeg de pijnboompitten toe en schep goed door elkaar
- Lekker bij gebakken vis, garnalen of als onderdeel van een tapasmaaltijd
Heel lekker recept! Ik had laatst een tapasavond georganiseerd en dit als onderdeel van het diner bereidt. Viel erg in de smaak!
Leuk om te horen! Groet, Yvette